Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate.

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Istic sum, inquit. An quod ita callida est, ut optime possit architectari voluptates? Duo Reges: constructio interrete. Quamquam in hac divisione rem ipsam prorsus probo, elegantiam desidero. Primum quid tu dicis breve?

Nisi enim id faceret, cur Plato Aegyptum peragravit, ut a sacerdotibus barbaris numeros et caelestia acciperet? Quid, cum fictas fabulas, e quibus utilitas nulla elici potest, cum voluptate legimus? Quamvis enim depravatae non sint, pravae tamen esse possunt. Sed quid minus probandum quam esse aliquem beatum nec satis beatum? Ad quorum et cognitionem et usum iam corroborati natura ipsa praeeunte deducimur. Hosne igitur laudas et hanc eorum, inquam, sententiam sequi nos censes oportere?

Satis est ad hoc responsum. Sin tantum modo ad indicia veteris memoriae cognoscenda, curiosorum. Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint. Quis tibi ergo istud dabit praeter Pyrrhonem, Aristonem eorumve similes, quos tu non probas? Quis Pullum Numitorium Fregellanum, proditorem, quamquam rei publicae nostrae profuit, non odit? Igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. Quia dolori non voluptas contraria est, sed doloris privatio. Primum cur ista res digna odio est, nisi quod est turpis?

Te enim iudicem aequum puto, modo quae dicat ille bene noris.

Num igitur utiliorem tibi hunc Triarium putas esse posse, quam si tua sint Puteolis granaria? Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit? Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit. Qualem igitur hominem natura inchoavit? Si id dicis, vicimus. Primum in nostrane potestate est, quid meminerimus? Ergo illi intellegunt quid Epicurus dicat, ego non intellego? At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.

Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Bonum integritas corporis: misera debilitas. Ergo ita: non posse honeste vivi, nisi honeste vivatur? At certe gravius. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Ac tamen hic mallet non dolere.